Üretim kuruluşları, özellikle düzenleyici ortamın hızla hızlandığı Avrupa’da, karbon ayak izini ve CO2 emisyon seviyelerini azaltma zorunluluğuyla karşı karşıyadır.
IFS, şirketlerin nerede olduklarını ve bu yolculukta hangi zorluklarla karşılaştıklarını anlamak için, çoğu büyük çok uluslu şirketleri temsil eden, Fransa merkezli 13’ün üzerinde C düzeyindeki yöneticinin katılımıyla bir yuvarlak masa etkinliği düzenledi. CFO’lar, COO’lar, Dekarbonizasyon Başkanları, Dijital Dönüşüm Direktörleri ve Yönetim Kurulu Üyeleri gibi isimlerle konuştuk.
Yeni Bir Dönem: ESG ve Sonraki Normal
Katılımcılarımızdan birinin sohbet başlatıcısı olarak belirttiği gibi, “Covid’den bu yana her şey değişti. Bizim için bu, daha fazla kısıtlama, yeni bakış açıları ve aynı zamanda tedarik zincirinde daha fazla fırsat anlamına geliyor.”
Pek çok durumda, kriz ve onun geniş kapsamlı küresel etkisi, ÇSY performansına ulaşma ve raporlamaya yönelik önceden var olan eğilimleri gerçekten hızlandırdı.
Son aylarda, özellikle Kurumsal Sürdürülebilirlik Raporlama Direktifinin (CSRD) AB’nin Finansal Olmayan Raporlama Direktifini (NFRD) genişletip revize edeceği Avrupa’da raporlama ortamı sıkılaşmaya başladı. Direktif, şirketlerin 2025’ten itibaren her yıl Avrupa Sürdürülebilirlik Raporlama Standartları (ESRS) aracılığıyla elektronik olarak okunabilir ve aranabilir raporlarla bir sürdürülebilirlik raporu oluşturmasını gerektirecek.
Pandemi, sürdürülebilir yatırıma yönelik stratejik durumu kesinlikle ilerletti ve konuşmalarımız, çoğu şirketin, kapsam 3 emisyonlarını daha iyi anlama yeteneği de dahil olmak üzere, tedarik zincirlerinin görünürlüğü ve izlenebilirliğine artan ilgiyle halihazırda girişimlerde bulunduğunu ortaya çıkardı.
Ortaya çıkan ilginç bir soru, kısa vadede yeni CSRD kurallarının şirketlerin rekabet edebilirliğine engel olup olamayacağı, orta ve uzun vadede ise bu tür düzenleyici baskıların daha sürdürülebilir değer yaratmaya yardımcı olup olamayacağıydı.
Veri Sorunu
Konuşmalarımızın çoğu kapsam emisyon verileri etrafında dönüyordu: bunların nasıl toplanacağı, işleneceği ve bunların doğru şekilde anlaşılabilmesi. Karbonsuzlaştırmadan sorumlu bir yöneticinin belirttiği gibi, “Çeşitli veri kaynaklarından ilgili tüm verileri toplamak ve yüzlerce KPI gerektiren yasal raporları doldurmak çok karmaşık.”
Kapsam 1 ve 2 emisyonlarının hesaplanması, şirketlere ait olması ve şirketler tarafından kontrol edilmesi ve yönetilebilir sayıda hesaplama yöntemi kullanması nedeniyle nispeten basit olsa da kapsam 3 verileri, işin daha karmaşık hale geldiği yerdir.
Üreticiler için emisyon faaliyetlerinin önemli bir kısmının kapsam 3 kapsamına girdiği göz önüne alındığında, emisyonların her biri kendi hesaplama yöntemlerine sahip olan ve dış verilere dayanan 15 farklı kategoride hesaplanması zahmetli bir iş olabilir.
Birçok hesaplama yöntemi idealden daha az doğruluk ve eyleme geçirilebilirlik sağlarken, karbondan arındırma yolculuğunun erken aşamasında olan kuruluşlar için iyi bir başlangıç noktası görevi görür. Bir yönetici şunları kaydetti: “Rakamlar raporlamayla tutarlı olduğu sürece bizim için şu anda kapsam 3 emisyonlarının doğru olması gerekmiyor. Doğruluğu zamanla geliştirebiliriz.”
Yeni İş Modellerine İhtiyaç Var
“Sürdürülebilirliği içeren yeni iş modellerini entegre edebilir miyiz?” Bu soru, üreticilerin eninde sonunda mevcut çalışma yöntemlerini, büyük ölçüde çevresel etkinin halihazırda belirlenebildiği ürünün tasarımından başlayarak, uçtan uca sürece entegre edilmiş sürdürülebilirlik ile değiştirmeleri gerekeceğini vurgulayan bir soruydu. etkilendi.
Ayrı bir imalat şirketinden bir katılımcı, şirketin sahip olduğu başarıyı, yepyeni ürünlere kıyasla daha düşük bir toplam karbon ayak izinin muhasebeleştirilmesine katkıda bulundukları için, kasıtlı olarak yenilenmiş veya yeniden üretilmiş ürünlerle ilgilenen müşterilere ‘second life’ elektroniği sunan yeni bir iş modeliyle paylaştı.
Diğer bazı endüstrilerde emisyonların çoğu, süreç için gerekli olan kireç taşının yakılmasının yüksek derecede karbondioksit açığa çıkardığı çimento endüstrisi gibi, ürün prosesinin kendisi sırasında meydana gelir. Bu sektörü temsil eden katılımcılarımızdan biri şöyle açıkladı: “Karbon emisyonlarını başka birçok yoldan azaltmaya çalışıyoruz, ancak kireçtaşı sorunu, daha büyük sonuçlar doğurabilecek yeni teknolojiler gerektirecek.” Şirket, çimento yığınından karbonun yakalanması ve yeraltında saklanması konusunu araştırmaya başladı.
Bu tür karbon yakalama teknolojilerine öncülük etmek, potansiyel olarak CO2 emisyonlarının kalıcı olarak ortadan kaldırılmasına ve daha da önemlisi bunların izole edilip pazarlanabilir endüstriyel ürünlere dönüştürülmesine yardımcı olabilir.
Sonuç olarak: şirketler, (bu tür) yeni dönüşümsel iş modellerinin yalnızca bir inovasyon kaynağı olmadığını, aynı zamanda daha fazla rekabet gücü ve yetenekleri elde tutma/çekme potansiyeline sahip olduğunu giderek daha fazla fark ediyor.
Bütün bunlarda Teknolojinin Rolü nedir?
Bu küresel sorunun çözümü karmaşık, geniş kapsamlı ve gelecek nesiller için gelişecek olsa da, teknolojinin tüm bunlarda çok önemli bir rol oynayacağı kesindir.
Büyük bir taşımacılık üreticisini temsil eden bir katılımcı, dijital inovasyon ekibinin, bakım işlemlerini uzaktan yürütebilmek ve seyahat etme ihtiyacını ortadan kaldırabilmek için dijital ikiz teknolojisini nasıl geliştirdiğini paylaştı.
Teknoloji tek başına sihirli bir çözüm sunmayabilir; ancak şirketlerin verimliliği, verimliliği ve maliyet tasarrufunu artırmasına, israfı ve kaynakları azaltmasına ve belki de en önemlisi ilerlemeyi analiz edip izlemesine olanak tanıyacak.
Buna ek olarak, üreticilerin çoğunluğunun doğru dahili dijital ve yeşil becerilere sahip olmadığı bir dönemde, teknoloji tedarik pazarı yalnızca yazılım sağlamakla kalmayacak, aynı zamanda uzmanlık, beceri ve içgörü de sunabilecek.
Bir katılımcının belirttiği gibi, “Günümüzde, özellikle veri ve yaşam döngüsü analizi (LCA) becerileri söz konusu olduğunda doğru yeteneği bulmak inanılmaz derecede zor.”
İleriye dönük olarak şirketlerin kaynak verimliliği, sürdürülebilir ürün ve süreç tasarımı, karbondan arındırma ve diğer birçok alan dahil olmak üzere yeni yeşil beceriler geliştirmeye yatırım yapmaları gerekecek.
Sonuç: Nerede olursanız olun, Yola Devam Etmenizin Anahtarı
Pek çok şirket karbondan arındırma yolculuklarına çoktan başladı ve konunun daha da büyüyeceği konusunda hemfikir. Bizim gözlemimiz, Fransız şirketlerinin ülkeye özgü düzenleme ve girişimlere çok fazla uyum sağladığı ve bazı durumlarda bu başarının diğer bölgelere, iş birimlerine vb. ilham verdiği ve motive ettiği yönündeydi.
Çok uluslu bir üreticiden bir katılımcı şunları söyledi: “Fransa, sürdürülebilirlik girişimlerimizin çoğunu yürüttüğümüz yer ve aynı zamanda en kârlı ikinci pazarımız.” Bu, daha sorumlu ve daha çevreci bir işletmenin aynı zamanda çok daha fazla verimlilik sağladığı ve kendisini varsayılan olarak daha fazla inovasyona ve işbirliğine açtığı için aynı zamanda karlı da olabileceğinin kanıtıdır.
Kesin olan bir şey var: “Herkese uyan tek çözüm” yaklaşımı yoktur, her yolculuk farklıdır, ancak önemli olan yola devam etmek, başarısız olmak, ancak daha fazla yatırım yapmak ve en önemlisi değer zinciri boyunca işbirliği yapmayı öğrenmektir. Yalnızca işbirliğine dayalı bir ekosistem yaklaşımı, karbondan arındırma yolculuğunda hayati önem taşıyan emisyon verilerinin şeffaflığını, doğruluğunu ve erişilebilirliğini artırabilir.
KAYNAK : Slowik, M. (2024, February 9). The Road to Decarbonization in Manufacturing: Challenges and Opportunities ahead. IFS Blog. https://blog.ifs.com/2024/02/the-road-to-decarbonization-in-manufacturing-challenges-and-opportunities-ahead/
